ცოტა ხნის წინ, გაერთიანებული სამეფოს ლესტერის უნივერსიტეტის მკვლევარებმა გამოაქვეყნეს თავიანთი კვლევა ჟურნალში Communications Biology.შედეგებმა აჩვენა, რომ სწრაფი სიარული შეუძლია შეანელოს ტელომერების შემცირების სიჩქარე, შეანელოს დაბერება და შეცვალოს ბიოლოგიური ასაკი.
ახალ კვლევაში მკვლევარებმა გააანალიზეს გენეტიკური მონაცემები, სიარულის სიჩქარის თვითშეტყობინებები და მაჯის ამაჩქარებლის ტარებით ჩაწერილი მონაცემები დიდი ბრიტანეთის ბიობბანკში 405,981 მონაწილისგან, რომელთა საშუალო ასაკი 56 წელია.
სიარულის სიჩქარე განისაზღვრა შემდეგნაირად: ნელი (4,8 კმ/სთ-ზე ნაკლები), ზომიერი (4,8-6,4 კმ/სთ) და სწრაფი (6,4 კმ/სთ-ზე მეტი).
მონაწილეთა დაახლოებით ნახევარმა აღნიშნა ზომიერი სიარულის სიჩქარე.მკვლევარებმა დაადგინეს, რომ ზომიერ და სწრაფ ფეხით მოსიარულეებს ნელი ფეხით მოსიარულეებთან შედარებით გაცილებით გრძელი ტელომერების სიგრძე ჰქონდათ, დასკვნა შემდგომში მხარდაჭერილია ამაჩქარებლების მიერ შეფასებული ფიზიკური აქტივობის გაზომვებით.და აღმოჩნდა, რომ ტელომერის სიგრძე დაკავშირებულია ჩვეული აქტივობის ინტენსივობასთან, მაგრამ არა მთლიან აქტივობასთან.
რაც უფრო მნიშვნელოვანია, შემდგომმა ორმხრივი მენდელის რანდომიზაციის ანალიზმა აჩვენა მიზეზობრივი კავშირი სიარულის სიჩქარესა და ტელომერის სიგრძეს შორის, ანუ, სიარულის უფრო სწრაფი სიჩქარე შეიძლება ასოცირებული იყოს უფრო დიდ ტელომერის სიგრძესთან, მაგრამ არა პირიქით.ნელა და სწრაფ მოსიარულეებს შორის ტელომერების სიგრძის სხვაობა უდრის 16 წლის ბიოლოგიურ ასაკობრივ სხვაობას.
გამოქვეყნების დრო: მაისი-05-2022